نقش سیستم آدرنرژیک در تاثیر میدان الکترومغناطیس بر احساس درد حاد

با وجود اینکه عوامل متعددی در فرآیند احساس و ادراک درد شرکت دارند، مطالعه شایسته ای بر روی این عوامل صورت نگرفته است. یکی از این عواملمیدانهای الکترومغناطیسی است که واجد تاثیر غیر قابل انکاری بر حس درد می باشد. تحقیق حاضر بر روی 10گروه 5تایی موش سوری انجام شده استو با استفاده از 4دارو )یوهیمبین، زایلازین، پروپرانولول، سالبوتامول( نقش سیستم آدرنرژیک در تاثیر میدان الکترومغناطیس بر حس درد حاد بررسی شد.موش ها در ابتدا به دو گروه تقسیم شدند که یکی از گروه ها به مدت یک هفته، روزی یک ساعت در معرض میدان الکترو مغناطیس قرار گرفتند و گروهدیگر تحت تاثیر میدان مغناطیسی قرار نگرفتند. در ادامه هرکدام از داروها بصورت جداگانه و مستقل از هم بر روی هر دو گروه موش ها آزمایش شدند.نتایج این پژوهش نشان داد یوهیمبین ) α 2بلاکر( موجب کاهش معنی دار اثر ضد دردی میدان الکترومغناطیس و زایلازین ) α 2آگونیست( موجبافزایش معنی دار اثر ضد دردی میدان الکترومغناطیس می گردد، اما تجویز پروپرانولول ) β 1و β 2و β 3بلاکر( و سالبوتامول ) β 2آگونیست( هیچ تغییریدر اثر ضد دردی میدان الکترومغناطیس ایحاد ننمود. این نتایج نشانگر خاصیت ضد دردی میدانهای الکترومغناطیس و نقش سیستم آدرنرژیک در تسکیندرد توسط این میدانها می باشد